Aoraki Expedition 2011. Jak to wszystko się w ogóle zaczęło?

Właściwie wyniknął z tego, że ani ja, ani Kuba, nie znamy języka hiszpańskiego. Od dawna moim największym marzeniem była podróż do Ameryki Południowej. Chciałam przemierzyć Andy i poznać kulturę oraz zwyczaje górali andyjskich. Wobec nieznajomości języka, cel ten nie mógłby być dobrze zrealizowany. Postanowiliśmy więc, że swe kroki skierujemy do kraju anglojęzycznego. Nasz wybór szybko padł na Nową Zelandię. Dlaczego? Bo Aotearoa, czyli kraina nazywana Nową Zelandią, jest piękna. W dodatku na stosunkowo niewielkiej powierzchni (ok. 15% mniejszej niż Polska) jest wszystko, czego nam potrzeba: wysokie góry wyrastające wprost z morza, rozległe przestrzenie i życzliwi ludzie. Nie bez znaczenia jest też dziwny pęd do odkrywania tego, co dalekie, egzotyczne, zdawałoby się – nieosiągalne. Od słów do czynów – plany zaczęły układać się w sensowną całość. Czym więcej zbieraliśmy informacji o Kraju Długiej Białej Chmury, tym bardziej chcieliśmy tam pojechać. Na horyzoncie pojawił się cel główny – Aoraki. Najwyższy szczyt Nowej Zelandii i całych Antypodów. Jego nazwa w narzeczu Maorysów oznacza Przeszywający chmury. I tak jest w rzeczywistości. Charakterystyczny, rozdwojony wierzchołek, śmiało przedziera się przez cumulusy, często zalegające nad nowozelandzkimi Alpami.

Na filmie znajdziecie trasę jaką chcieliśmy wejść. Czy się uda? Zobaczymy. Postaramy się informować na bieżąco.

Patronat nad wyprawą objęła NaszaNowaZelandia.pl - wszystkie informacje z wyprawy znajdziecie na stronie patronatu