MROCZNE ZACHODNIE WYBRZEŻE - część XIII

Kapitan Cook opisywał tą cześć wyspy słowami: „Nie ma na świecie krainy bardziej surowej i nieużytecznej”.

W przewodnikach dużo miejsca poświęca się WESTPORT i CAPE FOULWIND (Przylądek burzliwego wiatru), wierzcie mi można je z czystym sumieniem pominąć. Pomijam je również w mojej relacji. Warto natomiast zatrzymać się przy PANACAKE ROCKS (Skałach naleśnikowych). Interesujące naleśnikowe formacje skalne powstały w wyniku wietrzenia i erozji wodnej wapiennych skał (warstwy na przemian miękkich i twardych osadów morskich i szczątków roślin), które zostały wypiętrzone z głębin morza na skutek ruchów sejsmicznych. Skały Naleśnikowe położone są przy głównej drodze, zwiedza się je labiryntem chodników prowadzonych przez te formacje skalne. Szkoda, że platformy widokowe obrastają na pierwszym planie roślinnością, która skutecznie ogranicza widoczność. Za wstęp na skały nie są pobierane opłaty. Wszystkie parkingi przy atrakcjach turystycznych w Nowej Zelandii również są bezpłatne. W miastach podobnie jak u nas są strefy parkowania, w ścisłym centrum nocą można parkować bezpłatnie a opłaty pobierane są z reguły między godziną 9-18.00. Koszt ok. 1-1,5 dolara / godzinę, opłata za dobę ok. 15-30 dolarów.

Zachodnie Wybrzeże to centrum greenstone - nowozelandzkiej odmiany nefrytu. Z tego zielonego minerału maoryskie plemiona wyrabiały kiedyś toporki i maczugi. Zagłębiem nefrytowym jest miejscowość Hokitika gdzie w kilkunastu galeriach i sklepach jubilerskich można zakupić ozdoby i piękną biżuterię z tego kamienia.